Student Onderzoek
Social Work
Hogeschool Windesheim Zwolle
Thea de Vries–Brinkman heeft voor haar studie Social Work aan de Hogeschool Windesheim Zwolle onderzoek gedaan naar de gevolgen van Covid-19 op de dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. In het onderstaande onderzoeksrapport deelt zij haar bevindingen.
(Thuis) werken en participeren voor mensen met een verstandelijke beperking: een reflectie op veranderingen in Corona-tijd
Thea de Vries–Brinkman
In de zorg voor verstandelijke gehandicapten, hebben de maatregelen naar aanleiding van Covid-19 tot gedragsveranderingen in de zorg groepen geleid. Met name reflectie over werk en participeren naar aanleiding van de noodgedwongen veranderingen in de dagbesteding, bood een nieuw perspectief inzake eigen regie en participatie binnen de zorg. Voor lerende professionals en beleidsmakers biedt dit kansen om cliënten mee te nemen in de maatschappelijke en culturele ontwikkelingen richting een inclusievere samenleving. Wat kunnen we als professionals leren van de Covid-19 periode (maart 2020-januari 2021) waarin mensen met een verstandelijke beperking thuis dagbesteding kregen en we als begeleiders een gedragsverandering signaleerden, namelijk door het ervaren van een andere daginvulling zelf keuzes willen maken. Een gedragsverandering die vragen oproept rondom de invulling van de dagbesteding, de eigen regie en de mate van participatie. In hoeverre is de eigen regie in de keuze van dagbesteding voor mensen met een (licht) verstandelijke beperking door Corona veranderd? Wat betekende dit voor cliënten, en wat beïnvloedde hoe ze daar vorm en inhoud aan konden geven? Dus in hoeverre worden cliënten betrokken in de keuze wat betreft de daginvulling? Aan de hand van een etnografisch onderzoek dat ik van november 2020 tot en met januari 2021 heb uitgevoerd deel ik in dit onderzoeksrapport mijn reflecties op zowel mijn onderzoek als mijn ervaringen.
Medische Antropologie en Sociologie
Studenten MA – Medische Antropologie en Sociologie, UvA
Een aantal studenten van de Master studie Medische Antropologie en Sociologie van de Universiteit van Amsterdam (UvA) hebben, met steun van het Erasum MC, onderzoek gedaan naar de ervaringen van kwetsbare zwangere vrouwen en hun zorgverleners gedurende de eerste corona golf. In het onderstaande onderzoeksrapport delen zij hun bevindingen.
Being pregnant during the first wave of the Coronavirus pandemic: Experiences and responses of vulnerable pregnant women and their caregivers in the Netherlands
Esca van Blarikom, Jantien Robertus, Bregje de Kok en Hilmar Bijma
Hoe hebben vrouwen die tijdens hun zwangerschap met reeds bestaande psychologische of sociale problemen te maken hadden, en hun verzorgers, het Covid-19 sociale afstandsbeleid ervaren en hierop gereageerd? Op deze vraag geven studenten Esca van Blarikom en Jantien Robertus van de Master studie Medische Antropologie en Sociologie van de Universiteit van Amsterdam (UvA) antwoord in het onderstaand onderzoeksrapport. In samenwerking met Hilmar Bijma, gynaecoloog verbonden aan de afdeling Veloskunde van het ErasmusMC, hebben zij onderzoek gedaan naar de ervaringen van kwetsbare zwangere vrouwen en hun zorgverleners gedurende de eerste corona golf. Het onderzoeksrapport presenteert de bevindingen van twee etnografische onderzoeken die tussen februari en mei 2020 zijn uitgevoerd, en laat onder andere zien dat face-to-face contact met zwangere vrouwen zeer gewaardeerd werd door prenatale zorgverleners die zich, ondanks creatieve oplossingen, zorgen maakten dat sommige gezinnen ‘off-radar’ zouden gaan. Het meest zorgwekkend vonden zij de verminderde sociale steun voor zwangere vrouwen en het beperkte inzicht in situaties van mogelijk misbruik. Zwangere vrouwen ervoeren daarbij vaak meer stress en angst tijdens de zwangerschap en maakten zich zorgen over de impact van de maatregelen op de zwangerschapszorg, ze wilden beter geïnformeerd worden over het virus en het Covid-19 beleid.
‘Etnografisch Practicum’
Studenten BA – Culturele Antropologie, UvA
Een aantal tweedejaars studenten van de Bachelor Culturele Antropologie van de Universiteit van Amsterdam (UvA) doet in het kader van het vak ‘Etnografisch Practicum’ in groepsverband ‘explorerend onderzoek’ rondom het thema ‘Sociale impact van fysieke afstand op kwetsbare groepen in Nederland’ in tijden van COVID-19. Deze onderzoeksprojecten worden uitgevoerd in de periode april-juni 2020. De eindrapportage van deze onderzoeksprojecten zal eind juni 2020 plaatsvinden. Deze onderzoeken worden begeleid door Dr. Trudie Gerrits.
1) Uitgestelde niet-acuut geachte zorg ten gevolge van Covid-19
Julia van Reek, Dana Nieuwendijk, Ilse de Vries en Jillian Zwemmer
Sinds de uitbraak van het Covid-19-virus worden er enorme inspanningen geleverd door zorgmedewerkers om de zorg in goede banen te laten verlopen. Om zo veel mogelijk ruimte en personeel in te kunnen zetten voor Covid-19-patiënten is de ‘niet-acute’ zorg afgenomen, waardoor geplande behandelingen en operaties zijn uitgesteld tot nader order. Onze hoofdvraag is: Hoe gaan mensen om met sociale en persoonlijke veranderingen wanneer hun niet-acuut geachte behandeling is uitgesteld ten gevolge van Covid-19? Wij gaan onderzoeken wat de patiënten van wie de zorg is uitgesteld hiervan vinden, hoe ze het ervaren en ermee omgaan en welke suggesties ze hebben om beleidskeuzes omtrent uitgestelde zorg ten tijde van Covid-19 te verbeteren.
2) De impact van sociale isolatie op jongeren die gebruik maken van psycho-sociale hulpverlening
Jet van de Kar, Noeska van der Eng, Viktor Klerks en Yara van Apeldoorn
Naast de fysieke kwetsbaarheid van groepen (ouderen en lichamelijk zieken) door Covid-19 is er ook sprake van sociale kwetsbaarheid van bepaalde groepen als gevolg van de beleidsmaatregelen, zoals bijvoorbeeld jongeren (18-25 jaar) die een vorm van psycho-sociale hulp krijgen. Iedereen wordt geacht anderhalve meter afstand te houden en psycho-sociale hulpverlening wordt als gevolg hiervan zoveel mogelijk online aangeboden, of zelfs uitgesteld. De hoofdvraag van dit onderzoek luidt: Wat is de impact van deze sociale isolatie en de nieuwe richtlijnen in de psychologische hulpverlening op deze jongeren? Wij gaan onderzoeken welke uitdagingen of problemen deze jongeren ondervinden als gevolg van de sociale isolatie en de veranderende psychosociale gezondheidszorg, of zij oplossingen en strategieën gevonden hebben om hiermee om te gaan en hoe (nationaal) beleid deze oplossingen zou kunnen faciliteren.
3) Taalbeheersing, zorg en corona
Debby Peerdeman, Eva Frijns, Hannah Visser, Manpreet Brar
Mensen die de Nederlandse taal beperkt beheersen zijn in hun contacten met zorgverleners vaak afhankelijk van anderen, hetgeen kan leiden tot communicatieproblemen, misverstanden en frustratie. Uit eigen omgeving weten we dat dat ook speelt tijdens deze corona-pandemie. Dit bracht ons op onze hoofdvraag: Hoe wordt de communicatie rondom gezondheid en zorg tijdens de coronacrisis beleefd door personen met een migratieachtergrond uit Punjab (India) die de Nederlandse taal beperkt beheersen? Wij gaan onderzoek doen naar hun ervaringen met de zorg tijdens de corona-pandemie en naar de informatievoorziening over corona en maatregelen in Nederland, en hoe de zorg voor en communicatie met deze groep verbeterd zou kunnen worden. Wij zullen hun ervaringen plaatsen in de context van hun eerdere ervaringen met de Nederlandse gezondheidszorg.
4) Statushouders in Planned Diversity Projecten Stek Oost en Karmijn en Covid-19
Isabeau van Tilburg, Marije Nieuwland, Boaz Krone en Romy Bijlsma
Door de situatie rondom COVID-19 wordt er in de media veel aandacht geschonken aan kwetsbare groepen. Deze kwetsbaarheid is zowel sociaal-economisch als emotioneel. Wij richten ons op een specifieke kwetsbare groep, namelijk statushouders in Amsterdam die deelnemen aan twee gemeentelijke woonprojecten (Stek Oost en Karmijn) die beogen de integratie te bevorderen (planned diversity). Onze hoofdvraag is “Hoe speelt COVID-19 een rol in de ervaringen van het dagelijks leven van statushouders in een ‘planned diversity project’ in Amsterdam?” Wij onderzoeken onder andere hoe er over COVID-19 gecommuniceerd wordt binnen de woonprojecten en of er hulp beschikbaar is in deze projecten, die onderling verschillen in opzet. Wij beogen te komen met aanbevelingen voor het vertalen van beleidsinitiatieven naar het dagelijks leven van statushouders binnen deze planned communities.
5) Autonomie in een Pandemie. Reacties van Nederlandse Boeren en Jongeren op klimaat- en coronamaatregelen
Shirley Blooij , Anna Scholder, Jolin Ordelman, Marie Voerman, Bo van Beuningen
In korte tijd zijn er diverse maatregelingen ingevoerd om het COVID-19 virus in Nederland te controleren. Tegen deze ‘strenge’ maatregelingen wordt niet grootschalig geprotesteerd, terwijl er veel protest is tegen voorgestelde beleidsmaatregelen ten behoeve van het klimaat. Waarom zijn deze maatregelen wel mogelijk in tijden van een Corona crisis, maar is het niet gelukt om een aantal van deze maatregelen door te voeren als onderdeel van een klimaatbeleid? In ons onderzoek richten we ons op twee groepen – boeren en jongeren – omdat deze groepen centraal staan in protesten tegen de autonomie beperkende maatregelen in beide crisissen. Onze onderzoeksvraag is: Hoe reageren Nederlandse boeren en jongeren op de autonomie beperkende maatregelen van het Nederlandse Corona-beleid ten opzichte van het Nederlandse klimaatbeleid? We zullen onderzoeken hoe Nederlandse boeren en jongeren autonomie conceptualiseren en ervaren; hoe zij de autonomie beperkende maatregelen van het opgestelde klimaat en corona-beleid in hun dagelijkse leven ervaren; en wanneer, en waarom, zij in protest (zullen) komen tegen deze maatregelen. Wij hopen met de inzichten uit dit onderzoek bij te dragen aan een bredere acceptatie van het klimaatbeleid.
Laatste Nieuws
Samenvatting
Ga naar de samenvatting pagina van het onderzoeksproject Sociale Isolatie
Resultaten
Ga naar de resultatenpagina van het onderzoeksproject Sociale Isolatie